4.1. Televizyonlardaki sağlık konulu haber ya da programları izler misiniz? İzlerseniz ne sıklıkta izlediğinizi söyler misiniz?

Ankete katılanların %99,5’i (f=2490) bu soruya yanıt vermiştir. Yanıt verenlerin %39,6’sı (f=985) televizyondaki sağlık konulu yayınları “Hiç izlemediğini” söylemiştir. Yayınları “Ara sıra, zaman zaman” izlediğini belirtenlerin oranı üçte bire yakındır (f=795, % 31,9). “Genellikle, çoğu zaman izlerim” diyenlerin oranı % 19,6 (f=488) iken, yayınları “Merak ve ihtiyaç durumunda izlerim” diyenlerin oranı ise % 8,9’dur (f=222). Tabloda sağlık konulu yayınları hiç izlemeyenlerin oranı anlamlı bulunarak gri renkli zeminle vurgulanmıştır. Buna göre toplumun yaklaşık %40’ının bu yayınları hiç izlemediği, buna karşılık %60’ının şu ya da bu şekilde izlediği ve bu kişiler arasında da yaklaşık %20’lik bir kesimin “Çoğu zaman izlediği” söylenebilir.


Tablo 236.Televizyonlardaki sağlık konulu haber ya da programları izler misiniz? İzlerseniz ne sıklıkta izlediğinizi söyler misiniz?
 Soru 10. Televizyonlardaki sağlık konulu haber ya da programları izler misiniz? İzlerseniz ne sıklıkta izlediğinizi söyler misiniz?
Frekans
%
Hiç izlemem
985
39,6
Ara sıra, zaman zaman izlerim
795
31,9
Genellikle, çoğu zaman izlerim
488
19,6
Merak ve ihtiyaç durumunda izlerim
222
8,9
TOPLAM
2490
100

Demografik özellikler bağlamında cinsiyet değişkene göre erkek katılımcıların yarıya yakını “Hiç izlemem” yanıtını verirken (f=599, %48,3), kadınlarda bu oran daha düşüktür (f=386, %30,9). Televizyon yayınlarını “Genellikle, çoğu zaman izlerim” diyen kadınların oranı da %24,8  (f=310), erkeklerden yüksektir (f=178, %14,4). Bu sonuçlar, kadınların sağlık konulu yayınları önemli oranda erkeklerden daha fazla izledikleri şeklinde yorumlanabilir. Aynı şekilde “Ara sıra izlerim” diyen kadınların oranı (f=434, %34,7) da erkeklerden (f=361, %29,1) yüksektir. Dolayısıyla televizyondaki sağlık konulu yayın içeriklerine karşı kadın izleyicilerin daha fazla ilgi gösterdikleri söylenebilir.

Medeni durum açısından yanıtlar değerlendirildiğinde bekâr katılımcıların yarıdan fazlasının bu yayınları “Hiç izlemediği” belirlenmiştir (f=396, %51,6). Bekâr katılımcıların %10,8’i (f=83) ise “Genellikle, çoğu zaman izlerim” yanıtını vermiştir. Buna karşılık “Genellikle, çoğu zaman izlerim” yanıtının en yüksek alındığı grup, boşanmış/ dul katılımcılardır (f=34, %30,9). Evlilerin genellikle izleme oranı %22,9 (f=369) ve ara sıra izleme oranı da %33,7’dir (f=543). Merak ve ihtiyaç durumunda izleme oranı evlilerde kısmen (1-2 puan farkla) daha yüksektir (f=147, %9,1).

Eğitim düzeyi bağlamında “Genellikle, çoğu zaman izlerim” diyenler arasında %23,6 ile (f=300) ilköğretim mezunlarının oranı daha yüksektir. Bu oran, lise mezunları arasında %17,6 (f=115) ve daha üstü eğitime sahip kişiler arasında % 13,3’e (f=51) düşmektedir. Hiç izlemediğini ifade edenlerin en yüksek olduğu grup ise en üst seviyede eğitime sahip kişilerdir (f=188, %49,1).

Bölgelere göre televizyon yayınlarının izlenme eğilimi genel eğilime paralel şekildedir. Bu doğrultuda İç Anadolu Bölgesi’ndeki katılımcıların yarıya yakını (f=206, %46,8) yayınları hiç izlemediğini belirtirken, Marmara Bölgesi’nde bu oran, üçte birin üzerindedir (f=279, %35,7). Genel eğilimden farklı olarak yayınları “Ara sıra, zaman zaman” izleyen katılımcılar en fazla Güneydoğu Anadolu Bölgesi’ndedir (f=73, %40,8). “Genellikle, çoğu zaman izlerim” yanıtını en yüksek düzeyde veren bölge ise % 26,8 (f=95) ile Ege Bölgesidir.

Sağlık konulu yayın ve programlar için “Genellikle, çoğu zaman izlerim” yanıtını veren katılımcıların %24’ünün (f=201) büyükşehirlerde yaşayanlar olduğu belirlenmiştir. Aynı yanıtı veren katılımcıların %16,3’ü (f=133) kırda yaşamaktadır. Genel eğilim doğrultusunda da değerlendirildiğinde büyükşehirden kırsala doğru gidildiğinde sağlık konulu yayınları izlenme düzeyinde azalma olduğu söylenebilir. 

Ankete katılan 24 yaş altındakilerin yarıya yakını (f=264, %49,9)  yayınları “Hiç izlemediğini” ifade etmiştir. 25-34 yaş grubu için de “Hiç izlememe” oranı %41,7’dir (f=272). Bu iki grup arasında “Ara sıra izleme” oranları %31 seviyesindedir. Daha üst yaş gruplarında ise televizyon izleme oranı artmaktadır. 55-64 yaş grubunda “Genellikle, çoğu zaman izleme” oranı en yüksek seviyededir (f=64, %28,1). Ara sıra izlerim diyenlerin oranı 35-44 yaş grubunda en yüksek seviyede bulunmaktadır (f=180, %34,5).

Geliri “799 TL ve altında” olanların yüzde 36,1’i (f=234) televizyonda sağlık konulu yayınları “Hiç izlemediğini” belirtirken, “3.200 TL ve üzerinde” olan katılımcıların yarısından fazlası da (f=68, %52,3) aynı görüşü taşımaktadır. Buna göre gelir düzeyi yükseldikçe yayınların takip edilme oranının azaldığı söylenebilir. Gelir düzeyi “800- 1566 TL” aralığında olan katılımcıların yüzde 11,3’ü (f=129) ise diğer katılımcıların aksine yayınları “Merak ve ihtiyaç durumunda izlerim” yanıtını vermiştir.

Sosyal güvenceye göre yayınların izlenme oranlarında genel eğilimin “Hiç izlemem” seçeneği üzerinde yoğunlaştığı belirlenmiştir. Bu eğilim doğrultusunda “özel sağlık sigortası-diğer” güvencelere sahip olan katılımcıların yarısından fazlası (f=37, % 52,1) “Hiç izlemem” yanıtını vermiştir. “Hiç izlemem” yanıtını en düşük oranda verenler ise Yeşil Kart sahipleridir (f=71, %34,8,). Yeşil Kart sahipleri arasında en fazla dile getirilen yanıt,%36,3 (f=74) ile “Ara sıra, zaman zaman izlerim” yanıtıdır. “Genellikle çoğu zaman izlerim” yanıtının genel eğilim doğrultusunda yaklaşık beşte bir oranında tercih edildiği belirlenirken, bu yanıtı en düşük oranda dile getirenler %9,9 (f=7) “özel sağlık sigortası-diğer” güvencelere sahip kişilerdir.

Meslekler bağlamında ise işsiz katılımcıların yarısından fazlası (f=43, %53,1), öğrencilerin ise yarısının (f=130, %50,2) sağlık konulu yayınları hiç izlemediği belirlenmiştir. Ev hanımlarının %24,3’ü (f=196) yayınları izlemezken, yüzde 37,4’ü (f=301) “Ara sıra, zaman zaman izlerim” yanıtını vermiştir. “Genellikle çoğu zaman izlerim” seçeneği de özellikle ev hanımları arasında yaygındır(f=225, %28). Emeklilerin de yaklaşık dörtte biri (f=50, %23,7) “Genellikle, çoğu zaman izlerim” yanıtını vermiştir. Buna göre ev hanımları ve emeklilerin televizyonda yayınlanan sağlık konulu haber ve programları diğer meslek gruplarına göre daha fazla izlediği söylenebilmektedir.

Özel olarak televizyondaki sağlık konulu yayınları “Genellikle, çoğu zaman izlerim” diyenlerin demografik özelliklerine bakmak gerekirse; bu yanıtı verenlerin oranının kadınlar (%25), 55-64 yaş arasındakiler (%28), en alt gelir grubundakiler (%22) ve orta gelir grubundakiler (1600-2399 TL; %21), Ege bölgesinde (%27), büyükşehirde yaşayanlar (%24), boşanmış/dullar (%31), ilköğretim mezunları (%24) ve ev hanımları (%28) ile emekliler (%24) arasında en yüksek seviyede olduğu görülmektedir.

Ele alınan bu soruda, televizyonlardaki sağlık konulu yayınlara ilişkin olarak “Hiç izlemem” yanıtını verenlere, anketin bu bölümünde, aşağıda yer alan sorular yöneltilmemiştir. Dolayısıyla bu yayınları bir şekilde takip ettiğini ifade edenlerle daha sonraki bölüm sürdürülmüştür.

Öte yandan vatandaşlarla gerçekleştirilen görüşmelerde televizyonlardaki sağlık yayınlarını hangi sıklıkla izledikleri “neden” sorusuyla birlikte sorulmuştur. Çoğu zaman izleyenlerin verdiği bazı örnek yanıtlar şöyledir:
-   Kanal geziyorum. Nerede sağlık programı var diye. Sık sık izliyorum (NU, Kadın).
-   Her türlü sağlık programını izlemeye gayret gösteriyorum. Çünkü gündelik hayatta karşılaştığım sağlık sorunlarının cevaplarını bulabiliyorum (DS, Kadın).
-   Haftada 5 gün izlemeye gayret ediyorum (YU, Kadın).

Ara sıra ya da merak, ihtiyaç durumunda izleyenlerin verdiği bazı örnek yanıtlar şu şekildedir:
-   Sağlık haberlerini nadiren izleyebiliyorum. Fakat sabah ve akşam haberlerini işten geç gelip erken gitmek zorunda kalmadıkça izleyebiliyorum (NA, Kadın).
-   Başına gelmeyince izlemiyorsun. Başına geldi mi daha çok ilgini çekiyor. (…) Şuram ağrıyor neden falan diye bakıyorsun. Oranın ağrısı geçince bir daha bakmıyorsun. Nadiren yani (EG, Erkek).
-   Şu anda öğrenci olduğum için pek fazla takip edemiyorum. Evde olduğum sürece oldukça fazla takip ediyorum. Çünkü annem sürekli bu tarz programları izliyor. Ben de izlemek zorunda kalıyorum (AC, Kadın).
-   Kendi takip ettiğim bir program yok fakat karşılaştıkça izlemeye çalışıyorum (GS, Kadın).
-   Denk gelirse… İzleyecek başka şey yoksa… İlgimi çekerse… Ama pek izlediğim söylenemez. En son ne zaman izlediğimi hatırlamıyorum (YK, Erkek).

İzleyemeyenler ise şöyle demektedir:
-   Takip edemiyorum. Evimde televizyon yok (KS, Erkek).
-   İşimden dolayı fazla zaman ayıramıyorum (ÜS, Kadın).
-   Bu programlar genelde gündüz kuşağında yer alıyor. Bunu çalışan kişiler fazla takip edemiyor. Ancak evde kaldığım dönemde (A) programına bakıyordum (SS, Kadın).

Programları izlemeyenler arasında dikkat çekici başka nedenler de vardır. Bunlardan ilki programların korku uyandırması, bir diğeri de doktorların metalaştırılması şeklinde örneklendirilebilir:
-   Bir ara çok izliyordum (A) programını. Bu ara baktım, sürekli problem, sürekli sağlıksız insanlar. Böyle, insan bulanıyor yani onları izlemekten. Korkuyorsun. İzlerken, acaba başıma gelir mi diye korkuyor insan. O yüzden izlemiyorum sağlık programlarını artık… (…) bıktırdı artık yani. Her sabah kahvaltı yaparken hastaları izlemekten bıkıyor insan. Yani üzülüyorsun hallerine. İster istemez üzülüyor insan. Doktorların reklamı da var. Doktoru konuk alıyorlar. Bütün Türkiye hiç tanımıyorsa bile o günden sonra o insanı tanıyor zaten… (SHG, Kadın).
-   İzledikçe kendimde hastalık aramaya başlıyorum (bu yüzden izlemiyorum) (AZ, Erkek).

-   (Doktorlara güveni sarsıyor bu tür programlar). Mesela pilotu görmezsin böyle. Hani marangozu görmezsin marangozluk hakkında. Ama yani özellikle doktorun bu derece metalaştırılması, ne bileyim, hoş değil (EG, Erkek).